Voordracht en reisbabbel in de BIB van Heusden-Zolder

Als je het verhaal van deze fietsreis "live" wilt beleven ben je welkom op mijn voordracht op 6 maart dinsdag 20u in de BIB van Heusden-Zolder: meer info hier.
Het wordt een levendige voorstelling met veel foto- en videomateriaal, anecdotes en praktische tips.










Verder is er een reisbabbel op zaterdag 3 maart van 9u tot 12u voor wandelaars en fietsers: meer info hier. Een tiental standhouders hebben een massa informatie voor jullie over diverse lange afstandstochten. Ikzelf kan jullie informeren over een fietstocht door Cuba en Palestina.

De volledige route, dag na dag, op een geanimeerde kaart !

Klik op de kaart !

 

Nabeschouwing...

De tocht is voorbij, Lourdes is bereikt, van Boeddha tot Maria, een S-vormige fietstocht van ongeveer 1400km met een klein stukje bus/trein (70km).
Een geanimeerde kaart van de reisroute volgt volgende week op deze blog !









Naast de 16 dagtochten op de fiets heb ik de kans gekregen (en gevraagd) om een bezoek te brengen aan katholieke kloosters, centra voor Zazen, Boeddhisme, Hare Krishna, Jehovah's getuigen, Hindoeisme, Scientology, Protestanten, Latijnse en Byzantijnse liturgie...
Hierbij heb ik kunnen deelnemen aan diverse activiteiten, overnachten waar mogelijk en heb ik veel interviews met camera afgenomen

Wat brengt dit bij mij teweeg?

Natuurlijk beïnvloedt 16 dagen fietsen in de buitenlucht lichaam en geest op een positieve wijze. Je wordt sterker en leert fysieke klachten op de juiste wijze te benaderen zodat ze voorbij gaan.

Op geestelijk gebied? Wel, ik sta er van versteld dat er op zoveel verschillende wijzen aan spiritualiteit en religie wordt gedaan. Ik heb het kunnen proeven en meemaken al was het maar door een goed gesprek.

Ondanks hier en daar een zweem van "wij herbergen de waarheid" heb ik geen prekerig of bekerend gevoel gehad. Ondanks dat ik mezelf keer op keer moest aanmoedigen om drempels te overschrijden werd ik telkens hartelijk ontvangen. Ik heb veel gastvrijheid ervaren! Zij vertrouwden mij. Hier heeft een fiets zijn voordelen: zwakke weggebruiker maar zeer toegankelijk. Slechts 1x werd een interview op video geweigerd. Al de anderen (te zien op de blog) gingen spontaan mee in dit verhaal. Dit gaf soms ontroerende momenten.

Wat is mij nu persoonlijk bijgebleven?              Ik ontdek een aantal a-woorden die een goede hint geven naar wat ik als fundamenteel goed ervaar in mijn leven en in dat van vele centra: Aandacht, Aanvaarding. Zoals velen heb ik de neiging om mezelf en de andere voorbij te lopen. Aandacht geven aan wat leeft (buiten en in jezelf), Aanvaarden van jezelf en de andere en de wereld. Van hieruit ga je veel gerichter en verantwoordelijker Actie ondernemen.

Dit heb ik tijdens de tocht meermaals ervaren. Als iets tegenviel of ik miste een belangrijk bezoek dan trachtte ik dit te aanvaarden en als vanzelf kwamen andere boeiende onverwachte ervaringen op mijn pad. Het gaf ook een vorm van rust.








Dus ja, zo'n tocht doet iets met mij, zeker als solofietser die zoveel contacten kan leggen onderweg en dankzij de moderne technologie virtueel contact heeft met de thuisbasis.
Bedankt voor alle reacties en voorstellen.

Natuurlijk eerst en vooral dank aan mijn vrouw Anne die thuis alles verder beredderd heeft en mij deze kans gunde.



Als je meer wilt vernemen over deze tocht kan je naar een voordracht komen in de BIB te Heusden Dorp op 6 maart dinsdag 20u: voor info klik hier.
Verder is er ook de reisbabbel op zaterdag 3 maart 9-12u waar een aantal wandelaars en fietsers hun ervaringen delen met de bezoekers: info hier
 Een persoonlijk interview vind je via de rechtse foto:







En hoe kan je je ervaring beter tot uiting brengen dan via muziek. Dit lied speelde vaak in mijn hoofd onderweg omdat het voor mij zeer goed tot uiting brengt wat ik ervaren heb tijdens deze tocht en al mijn bezoeken.
Klik op de foto:

When I find myself in times of trouble, Mother Mary comes to me
Speaking words of wisdom, let it be
And in my hour of darkness she is standing right in front of me
Speaking words of wisdom, let it be
Let it be, let it be, let it be, let it be
Whisper words of wisdom, let it be

And when the broken hearted people living in the world agree
There will be an answer, let it be
For though they may be parted, there is still a chance that they will see
There will be an answer, let it be
Let it be, let it be, let it be, let it be
There will be an answer, let it be
Let it be, let it be, let it be, let it be
Whisper words of wisdom, let it be
Let it be, let it be, let it be, let it be
Whisper words of wisdom, let it be

And when the night is cloudy there is still a light that shines on me
Shine until tomorrow, let it be
I wake up to the sound of music, Mother Mary comes to me
Speaking words of wisdom, let it be
Let it be, let it be, let it be, yeah, let it be
There will be an answer, let it be
Let it be, let it be, let it be, yeah, let it be
Whisper words of wisdom, let it behttp://www.youtube.com/watch?v=ETyqAcMNpbQ

Interviews met zuster Lea, tante Maaike, Heeroom

Boeiende interviews met zuster Lea, tante Maaike, Heeroom:3 personen uit de katholieke wereld

Zuster Lea, een goede vriendin, met wie ik regelmatig erg zinvolle gesprekken heb. Zij is germaniste van opleiding, heeft les gegeven en is directrice van een middelbare school geweest. 10 jaren heeft ze samen met zuster Jeanne besteed aan sociale hulp in Heusden Cité. Nu verzorgt ze oudere zusters in het rustoord van de zusters van Maria in Leuven. Ze geeft hier een persoonlijke visie: klik op de foto.

Een paal met wereldrichtingsaanwijzers naar de verschillende missies van de zusters van de Jacht. Deze wegwijzer heeft  mij als kind altijd enorm gefascineerd: hoe wonderlijk is het niet dat je zulke immense afstanden naar exotische landen op een paal in Leuven kan zetten. Is hier mijn reisdrang ontstaan?

Tante Maaike, voluit Maria Colemont, is een zuster van de Jacht en heeft ook als opleiding diëtiste. Ze gaf 3 jaar les en trad dan in bij de orde. Een groot deel van haar leven wijdde ze aan een ontwikkelingsproject in Santo Domingo (meer dan 20 jaar). Ondanks haar hoge leeftijd is ze nog steeds hierbij betrokken. Ze leeft nu in een rustoord van de Jacht aan de Naamsesteenweg in Leuven. U hoort haar persoonlijk verhaal door op de foto te klikken.

Heeroom, Jozef Colemont, broer van Maria en mijn moeder. Hij lang lesgegeven in het middelbaar onderwijs en is pastoor geweest in 3 verschillende parochies. Hij heeft een grote interesse voor geschiedenis (o.a. Alden Biesen) en Sint Paulus waar hij zeer specifiek onderzoek naar doet in het Grieks. Hij leeft nu in een serviceflat Rooierheide te Diepenbeek. Zijn interview ook via zijn foto.

Volgt nog tegen zaterdag:

1. Mijn persoonelijk visie over deze fietstocht met al zijn ontmoetingen
2. Een muziekale verwijzing
3. Bijkomende informatie

Terugreis van Lourdes naar Brussel, vliegtuig vanuit Toulouse, technische fiets-weetjes

Terugreis, aan alles komt een einde...

 

 

Na een lange nachtrust (9u!) en een ontbijtgesprek met een Congolese gelovige vetrek richting "Agence des pèlerins" om alsnog mijn terugreis voor die namiddag te regelen. Na enig gepuzzel bleek dit een treinrit Lourdes-Toulouse te worden en vliegtuig Toulouse-Brussel. Ideaal vermits ik dan al in Brussel ben om 19u.
Wel spijtig dat ik daardoor dadelijk moest vertrekken en Lourdes niet verder meer kon bezoeken. Maar ik denk dat de beelden van de grot en de kerk wel in ieders geheugen gegrift zijn.

 

 

Een bus tussen Toulouse gare en de luchthaven: een norse buschauffeur weigerde mijn fiets. Na enig aandringen in mijn beste Frans zei hij dat hij moest ingepakt worden in KARTON. Mijn stevige fietszak speciaal voor vliegtuigen voldeed voor hem niet. C'est INTERDIT!

 

Dan maar een verantwoordelijke erbij gehaald die me bij een volgende rit (andere chauffeur) begeleidde. Ondanks dat de bus quasi leeg was moest ik hem dan toch nog in een zak steken. Pourquoi ? Je ne sais pas! Heb alles dan maar braaf gedaan. Zo zie je eens een fiets in een fietszak in een bus.

 

 

Voor de geïnteresseerden, zo doe ik het met de fiets op de luchthaven:

• Stuur 90° draaien in de richting van de fiets
• Pedalen afschroeven met een speciale sleutel: "links is rechts, rechts is links" zei fietsenmaker Johan me ooit. Links dus rechtsdraaiend los draaien...
• Bandendruk wat aflaten: in bagageruimte heerst een lage luchtdruk
• Fiets sluiten: voor je weet maar nooit
• Versnellingen op zijn laagst zetten: minder kans op drukbeschadiging van derailleur
• De stevige zak er rond vouwen en dichtritsen
• Best ook je voorlicht losmaken en opbergen want dit bleek gebroken te zijn bij aankomst in Brussel (PS)

Inchecken van de fiets:
dit is wel een redelijk avontuur geweest vermits deze grote fiets door geen enkele bagagescanner ging. Ik weigerde stiekem het stuur en het zadel te demonteren. Gevolg: van hot naar her tot de behandeling volledig manueel gebeurde.

 

Maar... ik kreeg toen een privé escorte van een bevallige luchthavendame die me persoonlijk met haar batch langs alle rijen door recht naar het vliegtuig loodste. Ik denk dat ik redelijk zen geworden ben "sans soucis" zodat alles vanzelf in zijn plooi valt en de mensen opvallend fijn reageren en helpen (behalve dan die buschauffeur die zijn dag niet had).

 

Dit zijn dus de 4 fietszakken. Je mag voor Brussels Airlines slechts 1 stuk bagage gratis inchecken. Per bijkomend stuk betaal je 50€ meer! Met alle Chinezen maar niet met den deze:

 

 

 

 

Bij een van de vorige fietsreizen (Cuba) kocht ik in Schiphol deze bagagezak waar mijn 4 tassen perfect in kunnen. Het totaal gewicht was minder dan 23kg dus nu was het volledig gratis. 150€ uitgespaard! Zeker onthouden als tip!

 

 

Zouden deze motoren me veilig naar België brengen of zal ik de adviezen van de steward "in case of emergency" moeten gaan toepassen: nooduitgang, zuurstofmasker of zwemvest.

 

 

Als je goed kijkt zie je de "heuvels" (soms kleine bergen) van het centraal massief waar ik dagen en dagen doorgefietst ben.

 

 

Maar geen nood: nu vlieg ik over het centraal massief en heel Frankrijk in 1u50' waar ik zelf 16 dagen over deed weliswaar via een S-vormig parcours.

En ja, Anne, een klein wondje aan mijn onderlip waar een mens zo moeilijk vanaf kan blijven ;-) .

Ik heb hier 3 zetels voor mezelf, de Standaard die ik 20 dagen niet meer gelezen heb en een heerlijke tas koffie en wat appelsap. Moet er nog meer zijn?

 

 

Een wat bevreemdend lichtbeeld van Brussel vlak voor de landing

 

Lopen op de loopband.

 

 

Een 360° draaiend versnellend beeld van de bagagezone. Zo anders dan buiten "dans la campagne"...

Volgt nog:

1. 3 interviews (morgen)
2. eindtekst, interview met mezelf, muziek (tegen zaterdag)

Van Nogaro tot Lourdes, klooster van Saint Joseph

Laatste dagtocht tot Lourdes:

Na 16 dagen fietsen met daarnaast 1 rustdag in een Zenklooster ben ik uiteindelijk in Lourdes beland: 1400 km fietsen en een 70tal km bus/trein.

Ik dacht dat Lourdes bovenop een berg lag (cfr het liedje) maar niet dus. Het ligt werkelijk aan de voet van de Pyreneeën in een schitterend decor. De toegangsweg was wel een commerciële verschrikking. Zoals bij alle belangrijke grotere Franse steden wordt het centrum voorafgegaan door vreselijke baanwinkels en schreeuwerige reclamepanelen.

Je denkt dan in het spirituele hart terecht te komen maar eerst is er natuurlijk nog een "normale" stad vol hotels en commercie e.a. Na enig zoekwerk kwam ik dus aan bij  de "Grot van de verschijning van Maria". Het was ongelooflijk stil, bijna geen toeristen.

Eerst natuurlijk nog een dag fietsen tot Lourdes:

En het werd licht...

Mooie sfeerfoto's onderweg

Dit is het beste wat ik kan bedenken tegen koude van de vingertoppen. Dunne onderhandschoenen (die ook op zich kunnen dienen voor normaal koud weer) en stevige dikke overhandschoenen met een flap die de vingers bij elkaar houdt en die naar achter gezet kan worden op magneetjes met drukknop.

En opeens werd het vlak. Gedaan met heuvels en dalen: een enorme riviervlakte tot in de buurt van Lourdes. Een verademing na het centraal massief.

Kleine eetpauze voor een van de duizenden kleine gemeentehuizen. Dat van HZ is van een ander kaliber!

Hoe een simpel beekje (water uit de Pyreneeën), wat zon en beplanting mooi kunnen zijn.

  De Pyreneeën doken plots op in de verte, majestueus.

Sans paroles...

Tarbes is een grote stad op een 20 km van Lourdes.

  

De eerste keer op heel de reis dat voor mij als fietser het woord "Lourdes" verscheen langs de weg: nog 20 km.

 

Moet een mens naar een uithoek van Frankrijk fietsen om een bier uit een uithoek van Vlaanderen tegen te komen. Zulke dingen zie je alleen met de fiets of te voet.

Adembenemend.

 En ja, hij is er geraakt, bij het sanctuarium van Lourdes. Een totaal verlaten plein met de baseliek en de grot van de verschijning. Mijn fiets mocht niet binnen, zelfs niet aan de hand, dus heb ik maar vlug vlug (het werd donker!) met een timer van mezelf een paar foto's geschoten waarvan deze nog te doen was.

Niet echt een hoera-gevoel want ik ben eerder onderweg geweest dan ergens naar toe. Het was elke dag goed: het begin, het midden en het einde.

De kapel van de zusters van Saint Joseph, die zo goed waren om mij een kamer te geven, zonder vragen, zonder naam, gewoon Christelijk gastvrij.

 Een avondmaal na een vraag of ik al iets gegeten had. Ook zomaar...

De vespers om 19u waar ik bij mocht zijn. Het was een kleine stille congregatie met 5 zusters.

Een interview met de hoofdzuster over haar geloof en de doelstelling van hun congregatie.

 

Een Congolose gelovige katholieke vrouw die naar Lourdes komt om te bidden aan Maria zeker ook voor de miserie in haar geboorteland.

Toegevoegd:

Bij "Interviews met de zenmeester Jean-Pierre" Kanshoji: een opname van gezongen Zenteksten

Volgen nog:

1. Vliegreis met heel wat technisch advies voor fietsvervoer
2. Eindbericht: mijn visie, mijn eindgevoel (video) en verder enkele gesprekken met religieuzen.

Van Tonneins tot Nogaro: lange afstand

Van Tonneins tot Nogaro:

Met de auto is dit volgens Google 97 km dus met de fiets schat ik 115 km in nog steeds heuvelachtig gebied. Vertrokken voor dag en dauw om 7u45 en aangekomen 17u45, 10u onderweg dus.
Ik voel dat de dag rust in het Zenklooster me goed gedaan heeft: weinig last meer van mijn rechter onderbeen, de knieën willen goed mee. Af en toe de schouders wat losmaken en de rug eens rekken (torsie).

Honden zien of rieken je van ver komen als fietser. Bij auto's geen reactie maar als ik rustig aangepeddeld kom is het soms niet te doen. Deze bende honden kun je luid horen blaffen en huilen. Gelukkig was het Canal du Midi tussen ons want ze hadden mij rauw gelust. Een bizar gevoel 's morgens in de schemering.

Schapen zijn zo te horen anders, echte kuddedieren die allemaal gelijkaardig blaten.

Een koe met een bel, de rust zelve, gras aan het eten, tot ze de zonderling opmerkte.
Tot hier de dierengeluiden. Mensen heb ik weinig gezien.
Het is in deze maand januari zeer rustig overal. Eigenlijk heeft het ook zo zijn voordelen: het weer is zeker niet ideaal maar overal zeer kalm, weinig verkeer, weinig toeristische drukte.

Canal du Midi: verbindt de Middelandse zee met de Noordzee. Een echte aanrader als fietsroute. Ik ben met mijn zoon Wouter ooit van Carcassonne tot Bordeaux gefietst.

Een Mairie (gemeentehuis) boven een overdekte markthal, het is eens wat anders.

Een echt Zuid-Frans huis.

Je dorp zou zo maar eens moeten heten.

Ik kom duidelijk in de buurt van Lourdes

Een prachtige zuiderse boom in een wijnregio

Een kerkingang met oeroude poort met ingebouwd deurtje, niet gemaakt voor grote mensen als ik.

Morgen toch nog een 90 km te doen tot Lourdes. Ik zou er graag in de late namiddag zijn om wat tijd te kunnen nemen voor dit belangrijke bedevaartsoord. Hopelijk kan ik weer in een klooster of gasthuis overnachten. Tot morgen!