Laatste dagtocht tot Lourdes:
Na 16 dagen fietsen met daarnaast 1 rustdag in een Zenklooster ben ik uiteindelijk in Lourdes beland: 1400 km fietsen en een 70tal km bus/trein.
Ik dacht dat Lourdes bovenop een berg lag (cfr het liedje) maar niet dus. Het ligt werkelijk aan de voet van de Pyreneeën in een schitterend decor. De toegangsweg was wel een commerciële verschrikking. Zoals bij alle belangrijke grotere Franse steden wordt het centrum voorafgegaan door vreselijke baanwinkels en schreeuwerige reclamepanelen.
Je denkt dan in het spirituele hart terecht te komen maar eerst is er natuurlijk nog een "normale" stad vol hotels en commercie e.a. Na enig zoekwerk kwam ik dus aan bij de "Grot van de verschijning van Maria". Het was ongelooflijk stil, bijna geen toeristen.
Eerst natuurlijk nog een dag fietsen tot Lourdes:
En het werd licht...
Mooie sfeerfoto's onderweg
Dit is het beste wat ik kan bedenken tegen koude van de vingertoppen. Dunne onderhandschoenen (die ook op zich kunnen dienen voor normaal koud weer) en stevige dikke overhandschoenen met een flap die de vingers bij elkaar houdt en die naar achter gezet kan worden op magneetjes met drukknop.
En opeens werd het vlak. Gedaan met heuvels en dalen: een enorme riviervlakte tot in de buurt van Lourdes. Een verademing na het centraal massief.
Kleine eetpauze voor een van de duizenden kleine gemeentehuizen. Dat van HZ is van een ander kaliber!
Hoe een simpel beekje (water uit de Pyreneeën), wat zon en beplanting mooi kunnen zijn.
De Pyreneeën doken plots op in de verte, majestueus.
Sans paroles...
Tarbes is een grote stad op een 20 km van Lourdes.
De eerste keer op heel de reis dat voor mij als fietser het woord "Lourdes" verscheen langs de weg: nog 20 km.
Moet een mens naar een uithoek van Frankrijk fietsen om een bier uit een uithoek van Vlaanderen tegen te komen. Zulke dingen zie je alleen met de fiets of te voet.
Adembenemend.
En ja, hij is er geraakt, bij het sanctuarium van Lourdes. Een totaal verlaten plein met de baseliek en de grot van de verschijning. Mijn fiets mocht niet binnen, zelfs niet aan de hand, dus heb ik maar vlug vlug (het werd donker!) met een timer van mezelf een paar foto's geschoten waarvan deze nog te doen was.
Niet echt een hoera-gevoel want ik ben eerder onderweg geweest dan ergens naar toe. Het was elke dag goed: het begin, het midden en het einde.
De kapel van de zusters van Saint Joseph, die zo goed waren om mij een kamer te geven, zonder vragen, zonder naam, gewoon Christelijk gastvrij.
Een avondmaal na een vraag of ik al iets gegeten had. Ook zomaar...
De vespers om 19u waar ik bij mocht zijn. Het was een kleine stille congregatie met 5 zusters.
Een interview met de hoofdzuster over haar geloof en de doelstelling van hun congregatie.
Een Congolose gelovige katholieke vrouw die naar Lourdes komt om te bidden aan Maria zeker ook voor de miserie in haar geboorteland.
Toegevoegd:
Bij "Interviews met de zenmeester Jean-Pierre" Kanshoji: een opname van gezongen Zenteksten
Volgen nog:
Vliegreis met heel wat technisch advies voor fietsvervoer
Eindbericht: mijn visie, mijn eindgevoel (video) en verder enkele gesprekken met religieuzen.
