De laatste ochtend in Kanshoji:
Zazen met nadien rituele handelingen en gezangen, ritueel ontbijt en verder ontspannen koffie, tijd dus voor het interview.
Het beeld is wat donker maar dit was een mooi ochtendritueel met Japanse Zenteksten die op een monotone manier "gezongen" werden. Het is een opeenvolging van talloze korte Japanse woorden die je pas na lange lange beoefening van buiten kent. Het komt er op aan ze met je hart en met een diepe toewijding uit te spreken.
Op dit gebied hebben we veel van de Zenbeoefenaars te leren: handelen, spreken en denken op een toegewijde en geconcentreerde manier en niet zoals wij zo dikwijls doen: haastig, efficiënt, afwezig...
Jean Pierre is de geestelijke leider van dit Zenboeddhistisch centrum. Hier volgen 3 korte interviews in het Frans. De eerste vraag kwam van mij maar toen diende er zich onverwacht nog 2 bijkomende vragen aan van ervaren Zenadepten: Valerie en Gerard.
Vetrek rond 10 uit dit bijzonder zenboeddistisch centrum, Kanshoji
Dankwoord
reconaissance, merci
Chère Jean Pierre, chères amis de kanshoji,
premièrement je tiens à vous remercier pour l'acceuil et l' hospitalité que vous m'avez offert. Après quelques heures je commencais déjà à me sentir a mon aise. Je pouvais participer à tous les activités. L'atmosphère etait tres aimaible et ouverte
Kanshoji me semble un monastère avec le bon esprit. Tout le monde est gentille et de bonne volontè.
J'ai expérimenté l'effect d'un séjour si court après mon départ durant mon voyage à vélo.
Je suis heureux et plein de confiance que notre fils Wouter sera inugauré en mois de juillet. Il y a une bonne chance que nous serons présents,
cordialement,
merci!
Paul Coolen, père de Wouter
Dit leek mij even een dorpje maar is in feite een kerkhof met enkele grafhuisjes.
In deze streek van Frankrijk wordt bitter weinig gefietst. Daarom viel me dit zo op.
Dit moet wel een prijs kunnen halen van de lelijkste apotheek.
What's on a cows mind? Hoe die toch onbewogen zonder de minste spanning stil kunnen blijven staan!
Een beeld uit Périgueux
Na 85 km dacht ik een slaapplaats te vinden in Vergt maar alles viel tegen: 1 hotel was overgelaten, 1 hotel was net opgestart maar nog niet klaar, chambres d' hôtes waren allemaal gesloten, het werd stilaan donker, een hotel op 15 km was wel open maar volzet... Ik heb toen net de bus (35 km) kunnen (moeten) nemen en zit nu dus al in Bergérac.
