Van Etampes tot Orléans:
Een 80km door licht heuvelachtig gebied. Geen probleem normaal gezien maar die ellendige ZW-wind was van "moderé naar fort" geëvolueerd, tot 5 beaufort en dit bijna pal op kop ! Onophoudelijk, af en toe had ik wat bescherming door een huizenrij of een bos.
Dan komt het erop aan te werken met kleine deelafstanden die goed haalbaar lijken, ademhaling tellen is ook nuttig en vooral goed bij jezelf blijven. Eigenlijk was dit een zinvolle oefening in mindfulness, bewust zijn van jezelf, je grenzen bepalen... en ja, na enkele uren lukte dit wel (moest wel). Het begon daarbij nog te fiezelen zonder echt door te regenen.
Enfin, rond 17u was ik in Orléans, goed op tijd voor het duister.
Ik zit nu in een zeer rustig oud hotelletje (zonder muziek) in de rustieke publieke ruimte te typen. Het enige geluid is het getik van een klok, af en toe de bel en wat gasten. Fijn.
Ondanks de weeromstandigheden dit mooie plekje. Beschut tegen de wind, heuvelend en autentiek. Daar doe ik het voor.
Even verderop, even mooi.
Oud Frankrijk, boordevol geschiedenis.
Een café onderweg, luide muziek, gokken op de tiercé, prendre un café. Deze vrouw zat continu voor zich uit te kijken, triestig en onbewogen. Ik was zo vrank het op beeld te zetten. Het leven zoals het is. Zou een scène kunnen zijn uit "Voyage au bout de la nuit" van Louis-Fernand Céline.
Even tussendoor onderweg een bedrijf dat gaat sluiten. De Fransen kunnen hun protest wel erg beeldend maken. Een drama dat ik in seconden voorbij rijd.
Na 8 dagen ben ik dus in Orléans geraakt. Met de auto via Brussel en Parijs is dit 516km. Door mijn omweg via Banneux en andere zijwegen schat ik de fietsafstand eerder op 700km.
Voorlopig nog geen fietsproblemen gehad: ketting 1x gesmeerd dat is alles.
Mijn lichaam doet het goed: knieën perfect dankzij de hogere zadelstand en het schakelen. Alleen wat stijfheid in mijn rechteronderbeen door de continue belasting.
