Van Romorantin tot Chateauroux (Buzancais): rustig fietsweer, vrij vlak

Van Romorantin tot Châteauroux (Buzançais):
zo is het juist geschreven met een "accent circonflexe" (of het kapje ^ ) en de "cédille" (ç). In de titel ging dit niet.Ik tracht inderdaad nu ik hier toch in Frankrijk rond rijd mijn Frans bij te spijkeren met een boek en 113 korte geluidsopnames, kwestie van het nuttige aan het aangename te koppelen.
Deze morgen ben ik goed vroeg vertrokken om zo een goed stuk te fietsen: geschat 85km. Met de auto (Google maps) zou dit 68km zijn langs de grote wegen.
Een rustig dagje, weinig tegenwind en geen regen. Ik had op wat zon gehoopt omwille van weerberichten maar zover zijn we nog niet. Koele temperaturen. Ok dus.

Als je hier exact  na 10m stopt sta je midden op de spoorweg en word je even later overreden door een stoomtrein. Ik begin last te krijgen van de gevreesde fietsziekte...

Op zo'n rustige fietsdag heb ik al wat meer tijd om te mijmeren. Lang lang geleden toen onze kinderen Liesbet en Wouter nog peuters waren heb ik ze meermaals in het fietszitje op kleine tochten meegenomen en misschien voelde dat voor hun wel zo aan: veilig achterop bij vader op de fiets.

Wie zou in ons druk druk leven hier niet naar verlangen?

En dit is mijn GPS: een eenvoudig kompas dat mij altijd richting geeft. Wel heb in Noord Frankrijk een drietal dagen meegemaakt dat mijn kompas "het Noorden kwijt was". Ik dacht dat dit aan mijn GSM of netbook lag, mijn fiets. Het lukte niet. Hoogspanningslijnen? Metaalertsen in de ondergrond? Ik heb 2 kompassen bij en ze deden hun werk niet. Na een paar dagen was alles weer ok.
Weet iemand hoe dit komt? Je mag je suggestie mailen.

Een "huisje" onderweg: een kasteelpoort en groot landhuis op een immense eigendom.

 ¨
En dan ook nog een lange muur rondom. Dit zie je in België toch niet zoveel.

 

Onderweg denk ik wel eens aan ons fantastisch project "Stille wegen" dat we in Heusden-Zolder willen tot stand brengen: een fijnmazig netwerk van autovrije fiets- en wandelwegen voor functioneel en recreatief gebruik. De partners hierin zijn: dorpsraden, gemeente en VZW Trage wegen. Alle info via onze website (klik op het beeld). Webmaster is Fernand van het Brugske.

Een mooi beeld: oude katholieke kerk met knotwilgen (dit jaar niet gesnoeid).

Het laatste stukje van de dagtocht was behoorlijk zwaar. Ik heb dan toch maar mijn helm opgezet.

 In mijn kamer zit ik nu rustig aan de blog te werken op mijn netbook dat via wifi van het hotelletje online gaat. Wifi is tegenwoordig standaard. Zoals je misschien merkt heb ik mijn been omhoog gelegd. Mijn rechteronderbeen is wat gezwollen (wat oedeem dat wat pijnlijk gespannen aanvoelt). Tijd dus om even tot rust te komen.

Vandaag dus geen spirituele of religieuze plek bezocht. Daarom 3 citaten:

Jij ben niet de schepper van je gedachten.
Je gedachten zijn de schepper van Jou.

**
Het antwoord op al je vragen
is dit moment, precies zoals het is.

**
Kijk heel diep naar je onrust,
en je zult slechts vrede vinden

Zeker waar voor mij maar de praktijk is enigszins anders...

Van Orléans naar Romorantin, een aangename fietsdag

Eindelijk ! De (tegen)wind is wat gaan liggen, wel nog steeds ZW waar ik naar toe ga maar het is draaglijk. Geen regen meer en een redelijk vlak parcours. De 8O km (inclusief omwegen) waren gereden tussen 9u15 en 16u.
De rit ging dwars door de Sologne, een immens natuurgebied met kleine dorpjes en velden tussen Orléans en Romorantin. Weinig verkeer wegens kleine wegen en zondag. De wind zat dus nog steeds op kop maar was van fort naar faible gegaan. Weinig hoogteverschillen dus het ging vanzelf.

Als ik hier voorbij rijd ben ik weer in Heusden op een zondagmorgen: aanschuiven bij Lemmens of Schreurs voor broodjes en ontbijtkoeken. Eigenlijk willen mensen overal hetzelfde ;-) .

Het bos van Sologne. Dit is nu eens typisch voor fietsen, je hebt oog voor detail: een paar bosjes verwelkte bloemen aan een boom gebonden in the middle of nowhere. Wat is hier gebeurd? Zeker geen auto-ongeval want de weg was kaarsrecht. Een drama in het bos? Heel suggestief.

Het was dus langs deze weg, eindeloos recht, weinig auto's, goed vlak en de tegenwind die nog zwakker werd door de bomen. En verder ging de tocht...

In Frankrijk en vooral de streek van de Loire staat het vol met "grands et petits chateaux". Frankrijk (of sommigen Fransen toch) is tijdens bepaalde periodes bijzonder rijk geweest. Ze pochten met hun rijkdom door in de mooiste (en soms afgelegen gebieden) paleizen te bouwen met een enorm buitengebied.

Blijkbaar reed ik hier de beroemde Loirestreek uit. By the way: Orléans ligt aan de Loire.

Deze foto zou net zo goed aan de vijvers van Terlaemen (Zolder) kunnen genomen zijn maar hier had het ook wel iets.

Een vraag die ik tijdens de voordracht van 6 maart in de BIB zal krijgen is: "Waarom draag je geen helm?". Wel, dit is inderdaad veiliger maar mijn tempo is zo matig en mijn manier van rijden zo voorzichtig dat ik dit overbodig vind. En ja, ik weet dat je hoofdkwetsures zonder helm veel zwaarder zijn bij val.

Aan de andere kant is de afstand tussen mij en de bewoners erg klein. Ik draag heel gewone kleding, geen fluovestjes (wel knipperlichtjes op de fiets), een petje tegen de regen en afkoeling (ook een muts bij koude), een gewone trekkersbroek, pull, hemd... Enfin, geen speciale toestanden. Zelfs gewoon ondergoed.

Voor wielertoeristen raad ik de helm natuurlijk ten stelligste aan: hoge snelheid, in groep fietsen.

Noot: op de welkomstpagina stond de datum van mijn voordracht verkeerd vermeld, het is dus 6 MAART (ipv april) in de BIB 's avonds. Verder is er ook op 3 maart zaterdag 9-12 reisbabbel 

Onderweg een klein oud Katholiek kerkje.

Een Franse koning Louis staat in een glasraam van deze kerk afgebeeld als "Saint". Hij is een gecanoniseerde heilige met een feestdag in augustus. Hij genoot veel moreel prestige en wilde niet in de eerste plaats territorium verovereren met soldaten. De vijand in die tijd was Engeland.
(revisie van dit bijschrift na terechte reactie van mijn Heeroom)

 

En dit gebeurt er als je dagen lang stevig hebt zitten duwen op je pedalen, vooral dan rechts wegens soms zere linkerknie: je pedaalrollementen kraken. Na een tijdje ging het geluid weg en bleef een licht gepiep over. Ik zal ze moeten laten vervangen.

Hier stop je toch niet voor met de auto, wel met de fiets. Iemand die het beu is dat zijn moestuintje door vogels wordt leeggevreten? Een nieuwe vorm van PET-recyclage? Daarbij nog een vogelverschrikker die de zaak in het oog houdt. Je zou als vogel voor minder gaan vliegen!

Ik zie dat ik stilaan het zuiden van Frankrijk nader: de eerste platanen! En toch nog een heel stuk te gaan. Ik merk aan de foto's en teksten dat dit een leuke dag was.

In Romorantin heb ik nog een rondrit gemaakt van 15 km omdat bijna alle hotels gesloten waren wegens januari. Nu zit ik goed, lekker gegeten, netbook online op tafel om mijn verhaal met jullie te delen. Vraag: als jullie hier en daar onjuistheden bemerken of aanvullingen willen doen, mail gerust (links op deze pagina).